Jak w SOLID EDGE ST7 zautomatyzować aktualizowanie informacji w oznaczeniach tolerancji kształtu i położenia po wprowadzeniu zmian w dokumentacji 2D?
W dokumentacji płaskiej 2D powstałej na bazie modeli 3D, zarówno w dokumentacji wykonawczej, jak i złożeniowej, często zdarza się, że stosunkowo duża liczba adnotacji
(np. technologicznych) zawiera w sobie informacje pochodzące z jednego źródła (tj. od tego samego elementu odniesienia).
Przykładowo:
- w dokumentacji wykonawczej:
- wiele różnych oznaczeń tolerancji kształtu i położenia ma odnosić się w swym zapisie do tej samej bazy pomiarowej oznaczonej np. literą „A”,
- wówczas ww. nazwa bazy pomiarowej jest elementem odniesienia,
- w dokumentacji złożeniowej:
- sporo uwag montażowych ma być identycznych z uwagą główną, np.”Sprawdzać luz w sposób przedstawiony na rys. 14.001.40.16″,
- wówczas treść uwagi głównej może być uznana za element odniesienia.
Podczas procesu projektowego, dochodzić może do częstych zmian dotyczących ww. elementów odniesienia, np.
ad. 1:
- nazwa ww. bazy pomiarowej może zmienić się z „A” na „C”(choć lokalizacja bazy może pozostać niezmieniona),
ad. 2:
- treść uwagi głównej może zmienić się np. z początkowej „Sprawdzić luz w sposób przedstawiony na rys. 14.001.40.16” na „Sprawdzić luz jak na rys. 14.001.41.24”.
W takiej sytuacji, pojawia się konieczność zaktualizowania:
ad. 1:
- wszystkich niezbędnych oznaczeń tolerancji kształtu i położenia, tak aby teraz odnosiły się do bazy pomiarowej oznaczonej zmienioną literą „C”,
ad. 2:
- wszystkich niezbędnych uwag montażowych, które teraz mają odsyłać do rysunku o zmienionym numerze 14.001.41.24 i dodatkowo mają być krótsze w treści.
Manualna aktualizacja ww. informacji może być procesem długotrwałym i trudnym do przeprowadzenia, w wyniku czego w dokumentacji 2D najprawdopodobniej mogą pojawić się wówczas błędy.
Aby zagwarantować poprawność dokumentacji 2D, SOLID EDGE ST7 umożliwia automatyczną i natychmiastową aktualizację informacji zawartych w adnotacjach, odnoszących się do ww. zmiennych elementów odniesienia.
Przydatność tego rozwiązania zostanie w pierwszej kolejności przedstawiona na przykładzie dokumentacji wykonawczej jednej z płyt narzędzia technologicznego (rys. 1), a ściślej – wybranego przekroju łamanego ww. płyty (rys. 2).
Na wybranej płaszczyźnie płyty (na jej podstawie) ustanawia się bazę pomiarową, w wyniku czego, do właściwej krawędzi ww. przekroju zostanie przytwierdzona ramka bazy pomiarowej (rys. 3.a). Baza pomiarowa otrzymuje oznaczenie „A”.
Następnie, na ww. przekroju łamanym mają zostać umieszczone następujące przykładowe adnotacje z grupy oznaczeń tolerancji kształtu i położenia:
- tolerancja równoległości (położenia) przeciwległej płaszczyzny płyty, względem ww. bazy pomiarowej, o wartości 0,1 mm (rys. 3.b),
- tolerancja prostopadłości (położenia) osi wybranych otworów, względem ww. bazy pomiarowej, o wartości 0,05 mm (rys. 3.c).
Jedna z ważniejszych nowości SOLID EDGE ST7, dotycząca dokumentacji płaskiej, polega na tym, iż wiele elementów odniesienia może mieć charakter zmiennych, w przeciwieństwie do informacji o stałej wartości (np. niezmiennego tekstu).
W opisywanym przypadku (rys. 3), nazwa bazy pomiarowej ma właśnie charakter zmiennej i do tej konkretnej zmiennej odwołują się obydwa oznaczenia tolerancji położenia. Składnię znanego oznaczenia tolerancji równoległości, zawierającą link do ww. zmiennej, w przeciwieństwie do klasycznego niezmiennego tekstu, przedstawiono na rys. 4.
Dzięki temu rozwiązaniu SOLID EDGE ST7, osiąga się znaczące korzyści.
Po zmianie nazwy bazy pomiarowej, np. z „A” na „C” (bez konieczności jej przeniesienia), wszystkie (!) oznaczenia, które odwołują się do wartości omawianej zmiennej, zostaną zaktualizowane, tj. będą odnosić się już do bazy pomiarowej o nazwie „C”(rys. 5, gdzie a, b, c -analogicznie jak na rys. 3).
Warto porównać rys. 3 z rys. 5.
Z opisywanej funkcjonalności można także korzystać w przypadku rysunków złożeniowych.
Na przykładowym widoku izometrycznym złożenia dodano klasyczną uwagę natury montażowej (rys. 6) o treści:
„Sprawdzić luz w sposób przedstawiony na rys. 14.001.40.16”
W świetle opisywanego nowego rozwiązania SOLID EDGE ST7, tekst znajdujący się w tej uwadze także może być potraktowany jako zmienna.
Następnie, na rysunku wprowadza się dwie kolejne uwagi (rys. 7. b,c), których treść wg założenia ma być identyczna z treścią uwagi umieszczonej jako pierwsza (rys. 7.a).
Analogicznie jak w poprzednim przykładzie – zamiast każdorazowego wprowadzania do nich niezmiennego tekstu – zlinkowano ich zawartość z zawartością pierwszej uwagi, będącej w tym przypadku elementem odniesienia (rys. 8).
Dzięki powyższemu, ponownie uzyskuje się możliwość automatycznego aktualizowania obiektów zlinkowanych z elementem odniesienia.
Po zmianie treści pierwszej uwagi ze znanego wyrażenia:
„Sprawdzić luz w sposób przedstawiony na rys. 14.001.40.16„ na (przykładowo):
„Sprawdzić luz jak na rys. 14.001.41.24„,
(gdzie zmieniono nr rys. i skrócono wyrażenie),
wszystkie zależne uwagi zostają zaktualizowane (rys. 9, gdzie a, b, c – analogicznie jak na rys. 7).
Również w tym przypadku, warto porównać rys. 7 z rys. 9.
opracował
Dr inż. Adam Budzyński
adam.budzynski@gmsystem.pl
w opracowaniu wykorzystano projekt 3D (rys. 1÷5) dzięki uprzejmości firmy:
Hydrapress
( www.hydrapress.com.pl )
